مجله لاهیجان ـ مارال دارآفرین | هرچند در مراسم رونمایی از کتاب بیدمشکون شاخان حضور داشتم، پیشنهاد این گفت‌وگو که چند هفته بعد از آن مراسم انجام شد از سوی مدیرمسئول مجله مطرح شد. این پیشنهاد را پذیرفتم و در حد وسع و توانم انجامش دادم. نمی‌دانم این گفت‌وگو چقدر خوشایند خوانندگان مجله لاهیجان خواهد، اما خودم از انجام آن و صحبت با این شاعر باسابقه که با خوش‌خلقی و حوصله به پرسش‌های من پاسخ می‌داد بسیار لذت بردم و بسیار چیزها آموختم.

مجله لاهیجان | مریم میرزایی دانش‌آموخته کارشناسی رشته صنایع دستی از دانشگاه هنر و ارشد باستان‌شناسی از دانشگاه تهران است. چند سالی است که دوره تحصیلات دانشگاهی را پشت سر گذاشته و اکنون در لاهیجان در کارگاه شخصی‌اش و همچنین هنرستان و دانشگاه مشغول به فعالیت و تدریس است. ریشه‌هایش به خاک گیلان پیوند می‌خورد، اما فقط نزدیک به یک‌پنجم عمرش را در لاهیجان سپری کرده و بیشتر در بوشهر و تهران ساکن بوده است.

یکی از بهترین نمونه‌های بقعه در گیلان می‌توان به مسجد چهارپادشاهان لاهیجان اشاره کرد. که نمونه بارز هنرهای کاربردی در این بنا، به نمایش درآمده است. این بنا از قدیمی‌ترین بقاع گیلان و مدفن چهار تن از اعضای خاندان کیایی است.

مجله لاهیجان ـ گروه گزارش: درباره محمود اصغری می‌دانیم که او چند تألیف در زمینه‌های مختلف دارد و به جز تدریس در دانشگاه و انجام برخی کارهای پژوهشی، با شماری از نشریات محلی نیز همکاری می‌کند. اما رسم و شیوه مجله ما بر این است که از مصاحبه‌شونده می‌خواهیم در آغاز کمی از خودش بگوید.

در شرایطی که قیمت‌ها افسار پاره کرده‌اند و اگر نه هر روز، که هر هفته کالاها گران‌تر می‌شوند، کرونا جان عزیز بسیاری از مردم را می‌گیرد (و تازه این وسط مشکل پخش دارو هم وجود دارد)، دولت قبلی رفته و دولت جدید هنوز کاملاً مستقر نشده و … این حرف که «حواس‌تان به فرهنگ هم باشد» خریداری ندارد. نه تنها خریداری ندارد، بلکه گوینده متهم می‌شود به شکم‌سیری.

اولین بار با اسماعیل آمد. همسایه دیوار به دیوارشان بود. به اندازه نیم متر از او بلندتر بود. سیبیلش هم در آمده بود.
ـ از صبح پا می‌شی می‌ری تو تعمیرگاه! بی‌خود زور نزن، دو بار پاشی با من بیای، یاد می‌گیری!
هی حرف زد و یادش داد باید زرنگ باشد.

افزایش عجیب و غریب قیمت کاغذ در چند ماه اخیر و نیز به حاشیه رفتن فرهنگ و مسائل فرهنگی ـ زیر سایه سنگین سیاست و سیاست‌بازی ـ مشکلات بسیاری را برای رسانه‌ها و نشریات مستقل ایجاد کرده است. راستش در این بار آنقدر گفته‌ایم و نوشته‌ایم (و برخی دوستان دیگر هم گفته‌اند و نوشته‌اند) که حرف ناگفته‌ای باقی نمانده است و هرکسی که کمی، فقط کمی با حوزه فرهنگ و هنر ارتباط داشته باشد به خوبی می‌داند که وضع و اوضاع چگونه است.

روس‌ها چندین ماه در این دریا ماندند و چون به غنایم دست یافتند و حوصله‌شان سر رفت به دهانه رودخانه خزر و مصب آن بازگشتند و نامه به سوی پادشاه خزر فرستادند و اموال و غنایمی را که شرط شده بود به او گسیل داشتند… و چون آرسیان (مزدوران مسلمان در سپاه خزران) و مسلمانان دیگر خزر از چگونگی امر آگاهی یافتند به پادشاه گفتند: “ما را با این جماعت بازگذار، این‌ها سرزمین‌های برادران مسلمان ما را غارت کرده و خون‌ها ریخته و زنان و کودکان به اسارت گرفته‌اند.”

بحث فرهنگ حتی اگر آن را به حوزه شهرستان خودمان محدود کنیم، باز بحث بسیار گسترده‌ای است. آنقدر گسترده که یک یا دو مصاحبه مطبوعاتی برای بررسی درست و کامل مسائل اصلی آن کفایت نمی‌کند. اما می‌توانیم حداقل برخی از سرفصل‌ها و موضوعات زیربنایی را مرور کنیم و به تصویری از دستاوردها و نقایص، از داشته‌ها و نداشته‌ها برسیم. این گفت‌وگو با نگار نادری تلاشی است در همین راستا.

نگرانی‌های زیست‌محیطی ما لاهیجانی‌ها، یکی دوتا نیست و با انبوهی از و مشکلات و معضلات و مسائل حل‌نشده در این حوزه مواجه‌ایم. چندتایی از این مسائل را در صحبت با یکی از چهره‌های آشنا این حوزه بررسی کرده‌ایم.