اولین بار با اسماعیل آمد. همسایه دیوار به دیوارشان بود. به اندازه نیم متر از او بلندتر بود. سیبیلش هم در آمده بود.
ـ از صبح پا می‌شی می‌ری تو تعمیرگاه! بی‌خود زور نزن، دو بار پاشی با من بیای، یاد می‌گیری!
هی حرف زد و یادش داد باید زرنگ باشد.

افزایش عجیب و غریب قیمت کاغذ در چند ماه اخیر و نیز به حاشیه رفتن فرهنگ و مسائل فرهنگی ـ زیر سایه سنگین سیاست و سیاست‌بازی ـ مشکلات بسیاری را برای رسانه‌ها و نشریات مستقل ایجاد کرده است. راستش در این بار آنقدر گفته‌ایم و نوشته‌ایم (و برخی دوستان دیگر هم گفته‌اند و نوشته‌اند) که حرف ناگفته‌ای باقی نمانده است و هرکسی که کمی، فقط کمی با حوزه فرهنگ و هنر ارتباط داشته باشد به خوبی می‌داند که وضع و اوضاع چگونه است.

روس‌ها چندین ماه در این دریا ماندند و چون به غنایم دست یافتند و حوصله‌شان سر رفت به دهانه رودخانه خزر و مصب آن بازگشتند و نامه به سوی پادشاه خزر فرستادند و اموال و غنایمی را که شرط شده بود به او گسیل داشتند… و چون آرسیان (مزدوران مسلمان در سپاه خزران) و مسلمانان دیگر خزر از چگونگی امر آگاهی یافتند به پادشاه گفتند: “ما را با این جماعت بازگذار، این‌ها سرزمین‌های برادران مسلمان ما را غارت کرده و خون‌ها ریخته و زنان و کودکان به اسارت گرفته‌اند.”

بحث فرهنگ حتی اگر آن را به حوزه شهرستان خودمان محدود کنیم، باز بحث بسیار گسترده‌ای است. آنقدر گسترده که یک یا دو مصاحبه مطبوعاتی برای بررسی درست و کامل مسائل اصلی آن کفایت نمی‌کند. اما می‌توانیم حداقل برخی از سرفصل‌ها و موضوعات زیربنایی را مرور کنیم و به تصویری از دستاوردها و نقایص، از داشته‌ها و نداشته‌ها برسیم. این گفت‌وگو با نگار نادری تلاشی است در همین راستا.

نگرانی‌های زیست‌محیطی ما لاهیجانی‌ها، یکی دوتا نیست و با انبوهی از و مشکلات و معضلات و مسائل حل‌نشده در این حوزه مواجه‌ایم. چندتایی از این مسائل را در صحبت با یکی از چهره‌های آشنا این حوزه بررسی کرده‌ایم.

دوره قهرمانی‌اش کوتاه بود، اما هم در مسابقات جهانی و هم در رقابت‌های آسیایی روی سکو رفت، سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱. حالا دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی است و کارمند اداره ورزش و جوانان شهرستان لاهیجان. می‌گوید به فلسفه هم علاقه دارد و هر مسأله‌ای را از چند جنبه بررسی می‌کند. خانم پرتوآ دارابی دهه هفتادی است، متولد زمستان سال ۱۳۷۲و از سال گذشته اولین قدم‌های جدی خودش در عرصه مربی‌گری را هم برداشته است. چندی قبل در جشنواره جوان خلاق لاهیجی، به عنوان نخبه ورزشی شهر ما انتخاب شد و به همین بهانه، پای صحبت‌هایش نشستیم و درباره دیروز و امروز با او صحبت کردیم.

چگونه درباره موضوع یا مسأله‌ای که در گذشته روی داده است تحقیق کنیم؟ چه راه و روش مطمئنی برای کشف حقیقت، آن‌هم حقیقتی که زمان آن به گذشته برمی‌گردد وجود دارد؟ مثلاً اگر بخواهیم نام شهر خودمان، یعنی لاهیجان را در سال ۱۳۰۱ پیدا کنیم، این کار بایستی چگونه و بر طبق چه اصولی و با چه ابزارهایی انجام شود؟

از شرجی هوا کلافه‌ام. لباس به تنم چسبیده. تکان‌های تاکسی قراضه دلم را آشوب کرده است. شیشه را پایین می‌آورم. سرم را از شیشه می‌دهم بیرون. هوای داغ توی دماغم می‌پیچد. نمی‌توانم نفس بکشم. از دور تابلوی بیمارستان را می‌بینم. نفس راحتی می‌کشم.

نیکرو در مصاحبه با ما، به جز صحبت از مسائل و دغدغه‌های شخصی‌اش از مشکلات ناشی از کرونا می‌گوید و دشواری‌هایی که اهالی فرهنگ و هنر در این روزهای کرونایی با آن مواجه‌اند.

هرگز، خاطرت جمع
داستان کوتاهی از: عادله صمیمی

امروز صبح باز از آن محله گذشتم…