مطالب عمومی

مجله لاهیجان | مریم میرزایی دانش‌آموخته کارشناسی رشته صنایع دستی از دانشگاه هنر و ارشد باستان‌شناسی از دانشگاه تهران است. چند سالی است که دوره تحصیلات دانشگاهی را پشت سر گذاشته و اکنون در لاهیجان در کارگاه شخصی‌اش و همچنین هنرستان و دانشگاه مشغول به فعالیت و تدریس است. ریشه‌هایش به خاک گیلان پیوند می‌خورد، اما فقط نزدیک به یک‌پنجم عمرش را در لاهیجان سپری کرده و بیشتر در بوشهر و تهران ساکن بوده است.

یکی از بهترین نمونه‌های بقعه در گیلان می‌توان به مسجد چهارپادشاهان لاهیجان اشاره کرد. که نمونه بارز هنرهای کاربردی در این بنا، به نمایش درآمده است. این بنا از قدیمی‌ترین بقاع گیلان و مدفن چهار تن از اعضای خاندان کیایی است.

مجله لاهیجان ـ گروه گزارش: درباره محمود اصغری می‌دانیم که او چند تألیف در زمینه‌های مختلف دارد و به جز تدریس در دانشگاه و انجام برخی کارهای پژوهشی، با شماری از نشریات محلی نیز همکاری می‌کند. اما رسم و شیوه مجله ما بر این است که از مصاحبه‌شونده می‌خواهیم در آغاز کمی از خودش بگوید.

در شرایطی که قیمت‌ها افسار پاره کرده‌اند و اگر نه هر روز، که هر هفته کالاها گران‌تر می‌شوند، کرونا جان عزیز بسیاری از مردم را می‌گیرد (و تازه این وسط مشکل پخش دارو هم وجود دارد)، دولت قبلی رفته و دولت جدید هنوز کاملاً مستقر نشده و … این حرف که «حواس‌تان به فرهنگ هم باشد» خریداری ندارد. نه تنها خریداری ندارد، بلکه گوینده متهم می‌شود به شکم‌سیری.

اولین بار با اسماعیل آمد. همسایه دیوار به دیوارشان بود. به اندازه نیم متر از او بلندتر بود. سیبیلش هم در آمده بود.
ـ از صبح پا می‌شی می‌ری تو تعمیرگاه! بی‌خود زور نزن، دو بار پاشی با من بیای، یاد می‌گیری!
هی حرف زد و یادش داد باید زرنگ باشد.

افزایش عجیب و غریب قیمت کاغذ در چند ماه اخیر و نیز به حاشیه رفتن فرهنگ و مسائل فرهنگی ـ زیر سایه سنگین سیاست و سیاست‌بازی ـ مشکلات بسیاری را برای رسانه‌ها و نشریات مستقل ایجاد کرده است. راستش در این بار آنقدر گفته‌ایم و نوشته‌ایم (و برخی دوستان دیگر هم گفته‌اند و نوشته‌اند) که حرف ناگفته‌ای باقی نمانده است و هرکسی که کمی، فقط کمی با حوزه فرهنگ و هنر ارتباط داشته باشد به خوبی می‌داند که وضع و اوضاع چگونه است.

روس‌ها چندین ماه در این دریا ماندند و چون به غنایم دست یافتند و حوصله‌شان سر رفت به دهانه رودخانه خزر و مصب آن بازگشتند و نامه به سوی پادشاه خزر فرستادند و اموال و غنایمی را که شرط شده بود به او گسیل داشتند… و چون آرسیان (مزدوران مسلمان در سپاه خزران) و مسلمانان دیگر خزر از چگونگی امر آگاهی یافتند به پادشاه گفتند: “ما را با این جماعت بازگذار، این‌ها سرزمین‌های برادران مسلمان ما را غارت کرده و خون‌ها ریخته و زنان و کودکان به اسارت گرفته‌اند.”

نگرانی‌های زیست‌محیطی ما لاهیجانی‌ها، یکی دوتا نیست و با انبوهی از و مشکلات و معضلات و مسائل حل‌نشده در این حوزه مواجه‌ایم. چندتایی از این مسائل را در صحبت با یکی از چهره‌های آشنا این حوزه بررسی کرده‌ایم.

چگونه درباره موضوع یا مسأله‌ای که در گذشته روی داده است تحقیق کنیم؟ چه راه و روش مطمئنی برای کشف حقیقت، آن‌هم حقیقتی که زمان آن به گذشته برمی‌گردد وجود دارد؟ مثلاً اگر بخواهیم نام شهر خودمان، یعنی لاهیجان را در سال ۱۳۰۱ پیدا کنیم، این کار بایستی چگونه و بر طبق چه اصولی و با چه ابزارهایی انجام شود؟

از شرجی هوا کلافه‌ام. لباس به تنم چسبیده. تکان‌های تاکسی قراضه دلم را آشوب کرده است. شیشه را پایین می‌آورم. سرم را از شیشه می‌دهم بیرون. هوای داغ توی دماغم می‌پیچد. نمی‌توانم نفس بکشم. از دور تابلوی بیمارستان را می‌بینم. نفس راحتی می‌کشم.